Charlotte, een van de meest veelzijdige zangeressen van haar generatie, heeft gewerkt onder leiding van o.a. Alan Gilbert, Yannick Nézet-Séguin, Stefan Asbury, Arie van Beek, Peter Eötvös, Ingo Metzmacher, Hartmut Haenchen, Lev Markiz, Emilio Pomárico, Julian Reynolds, Peter Rundel, Etienne Siebens, Normunds Sne, Ed Spanjaard, Reinbert de Leeuw, Hans Leenders en Lucas Vis. Bij orkesten als het Vlaams Radio Orkest, het Radio Filharmonisch en Radio Kamer Orkest, Holland Symfonia, Riga Sinfonietta, WDR Symfonie Orkest Köln, Stockholm Royal Philharmonic, Swedish Radio Symfony/Berwaldhallen, het orkest van de Noorse Opera en bij De Nederlandse Opera.
Charlotte was te horen bij belangrijke Europese ensembles waaronder Ensemble Intercontemporain, Ensemble Modern, het Asko/Schönberg Ensemble, Nieuw Ensemble, KammerensembleN (Stockholm), Spectra Ensemble (Gent), het Osiris Piano Trio en het Altenberg Trio Wien. Met pianiste Ellen Corver vormt zij een duo en in juni 2008 maakten zij hun debuut in de Musikverein in Wenen. Ze heeft opgetreden in de meeste Europese landen, de VS en China.
Charlotte werkt graag samen met componisten; speciaal voor haar geschreven werken voerde ze uit tijdens verschillende festivals in binnen- en buitenland zoals het Holland Festival, de Frankfurter Feste, Witten, Graz, Klarafestival (Brussel), Festival van Vlaanderen, Stockholm New Music en Time of Music (Viitasaari, Finland). Voor haar geschreven en door haar in première gebrachte werken zijn o.a .Urban Solo/Urban Songs, In grosser Sehnsucht (Torstensson), Deep blue Marine (De Vries), Splinters, Fragments 20 (Samson), Tsjizj, Inni (Vermote) en Nine hours of moonlight (Wilson). In seizoen ‘13/’14 bracht Charlotte, in samenwerking met Codarts Dans, een reprise van Harawi, chant d’amour et de mort (Messiaen), op een choreografie van Marta Reig Torres. In seizoen ‘14/’15 is Song Cycle, Convulsions of time van Natalia Dominguez Rangel, een avondvullend werk voor sopraan, contrabas en accordeon in première gegaan.
Hoogtepunten uit de afgelopen seizoenen waren: een serie door Monique Wagemakers geregisseerde voorstellingen van La Voix Humaine, Poulenc, met Holland Symfonia, een tournee door Zweden met het Osiris Trio, een Carte Blanche serie in de Philharmonie van Haarlem, concerten met het Altenberg Trio Wien o.a. in Musikverein Wien, een muziektheaterproductie gebaseerd op In großer Sehnsucht bij Opera OT (Onafhankelijk Toneel) tijdens de Rotterdams Operadagen, de voorstelling Black Feather Rising, Param Vir en concerten met Carter’s 20steeeuwse klassieker A Mirror on Which to Dwell.